489902017620816000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

89

Wszystko, co się słyszy, jak i wszystko, czego się nie słyszy, uczyni w Kalkwerk z każdego nadsłuchowca.

 

Reklamy

187125919574002000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

21

Liczymy, myślimy zawsze liczbami. Od urodzenia wtłacza się nas w system liczb, a pewnego dnia wyrzuca z niego jak z katapulty, we wszechświat, w nicość.

Thomas Bernhard Zaburzenie, przeł. Sława Lisiecka

34

Głowa pełna paronimów.

55

[w zastępstwie albo odkładanie]

Kilka dni temu wybrałem sobie do poczytania dzienniki Michaela Palina, które niegdyś tak bardzo przypadły mi do gustu, i przez te kilka dni w kilkunastu sesjach przeczytałem zaledwie trzydzieści sześć stron ze względu na maleńkie litery. Wczoraj w nocy, wychodząc na papierosa, rzuciłem na nie okiem (leżały na biurku), wyjąłem zakładkę, po czym bez wahania odstawiłem książkę na półkę, stwierdziwszy, iż profilaktycznie nie powinienem jej czytać ze względu na maleńkie litery. Odchodząc, nieopatrznie zatrzymałem wzrok na grzbiecie (doskonała czcionka) i zrobiło mi się smutno, ponieważ przecież bardzo chciałem znów przeczytać. Wyjąłem książkę z powrotem, położyłem na biurku, odszukałem trzydziestą szóstą stronę i włożyłem zakładkę. Po chwili, dla pewności, ponownie otworzyłem książkę w miejscu zakładki na trzydziestej szóstej stronie, odnalazłem miejsce, w którym ostatnio skończyłem czytać i w świetle lampki za jednym zamachem przeczytałem trzy czwarte strony, zapominając wyjść zapalić (chciałem wtedy napisać kilkadziesiąt stron, co nie byłoby prawdą). Prawdą jest to, że po przeczytaniu tych trzech czwartych strony natychmiast zabrałem się za opisywanie mojej historii, może dlatego, by dłużej nie czytać i nie psuć sobie wzroku (w zastępstwie), a może po to, by pochwalić się, że w trakcie tego pisania nie wyszedłem na balkon i nie zapaliłem, chociaż o tym pamiętałem.

115650178472812000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

5

[reguła oszczędności zasobów]

Reguła oszczędności zasobów, którą odkrył u siebie przypadkowo, której podporządkowywał się dotychczas nieświadomie. W przeglądarce na przykład nie może mieć otwartych kilku zakładek na raz i dziwi się ludziom, którzy potrafią poprawnie funkcjonować z kilkunastoma otwartymi na raz zakładkami.

Pamięć, czy to pamięć komputerowa, czy też pamięć telewizyjnej nagrywarki musi być wolna, zwolniona co najmniej w jednej czwartej, dlatego nieustannie dba o zachowywanie właściwych proporcji.

Irytacja związana z pozostawianiem na stronie internetowej coraz więcej pustego miejsca przezwyciężona poprzez wprowadzenie pewnej innowacji.

8

Jakże łatwiej pisałoby się nam akapitami, zamiast jechać jednym ciągiem, mowa rwana, pokawałkowana, poćwiartowane rozgorączkowanie, prosty trik, przed którym wzbraniamy się z oczywistych względów.

13

Woszczew, podobnie jak przedtem, nie czuł prawdy życia, ale wycieńczony ciężkim gruntem pogodził się z tym, poprzestając na zbieraniu w dni wolne od pracy różnego nieszczęsnego drobiazgu natury – jako dokumentacji bezplanowego stworzenia świata i dowodów melancholijności żywych stworzeń.

Andriej Płatonow Wykop, przeł. Andrzej Drawicz

27301303729566500000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

“Tak więc na przykład kilka lat temu po niedobrej nocy spędzonej w hotelu Kaiserin Elisabeth w Starnbergu, gdy wreszcie udało mi się nad ranem zasnąć, wyrwał mnie ze snu radiowy budzik, w którego charkoczącym wnętrzu dwóch takich ludowych śpiewaków z Rottachtal – sądząc z dźwięków, jakie wydawali, wyobrażałem sobie, że muszą być niewyrośnięci i ułomni – wykonywało jedną z tych swoich wesołych, skocznych piosenek, gdzie występowały kuny, lisy i wszelkie inne zwierzaki, a każda z licznych strofek kończyła się okrzykiem holadrüjühü holladrijo. Upiorne wrażenie, jakie owego zasnutego gęstą mgłą znad jeziora niedzielnego poranka zrobili na mnie zamknięci w radiowym budziku rottachtaczycy, nasiliło się wręcz niesamowicie kilka dni później, po powrocie do Anglii, gdy w sklepiku ze starociami niedaleko stacji Bethnal Green na londyńskim East Endzie, grzebiąc w pudle pełnym starych fotografii, ku swemu, nie waham się rzec, przerażeniu natknąłem się na wydaną na przełomie wieków przez Światowy Związek Pocztowy widokówkę, przedstawiającą na tle malowanej panoramy ośnieżonych Alp Algawskich schuhplattlerów z Obersdorfu w ludowych strojach zdobnych w haftowane szarotki, kitki z brody kozicy, kogucie piórka, srebrne monety, grandle i inne plemienne oznaki. Gdy odkryłem tę kartkę, której tylna strona była niezapisana i która z pewnością miała za sobą już długie perypetie, poczułem się doprawdy tak, jak gdyby tych dziesięcioro facetów i facetek w tradycyjnych strojach ludowych, obrastając kurzem na wygnaniu w Anglii, czyhało tu na mnie, aby mi przypomnieć, ze nigdy nie zdołam się wyrwać z mojej ojczystej prehistorii, w której wszak umiłowanie swojskiej tradycji odegrało niemałą rolę”.

W.G. Sebald Moments musicaux [w:] Campo Santo, tłum. M. Łukasiewicz

940307510200739000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

Nie istnieje język ojczysty, lecz jedynie przejęcie władzy przez język dominujący w politycznej wielości. Język stabilizuje się wokół parafii, biskupstwa, stolicy. Tworzy bulwę. Ewoluuje poprzez łodygi i podziemne przepływy, wzdłuż rzecznych dolin albo linii wyznaczanych przez kolej żelazną, rozszerza się jak plamy oleju.

Tysiąc plateau

359165509019894000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

co cieszy

 

1. Znowu mam przyjaciela, który rozumie najbardziej zwariowane eskapady mojego umysłu.

2. Obejrzałem wczoraj długi wywiad z moim ulubionym Carlem Ancelottim opowiadającym o swojej karierze piłkarskiej oraz trenerskiej. Przy podsumowywaniu przez niego tej drugiej najpierw uśmiechnąłem się (a), a następnie zaśmiałem głośno (b).

a) Chelsea, […], to był bardzo owocny okres, nauczyłem się nowego języka.

b) Bayern, […], to był bardzo owocny okres, nauczyłem się nowego, trudnego języka.

Tak więc, jeśli naprawdę chce się nauczyć nowego języka, warto zostać piłkarzem albo trenerem [ew. to i to].

3. Słońce

52401541556933700000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

dwie wiki na sen

 

Na terenach występowania pandy małej w potocznym języku chińskim jest ona nazywana hǔo hú (火狐), co dosłownie oznacza ognisty lis. Jednakże ta nazwa jest stosowana także na określenie zwykłego lisa. W wyniku pomyłki dosłowne angielskie tłumaczenie tej nazwy (firefox) znalazło się na stronie internetowej Wellington Zoo zamiast nazwy właściwej (red panda, lesser panda). Tłumaczenie to wybrano jako ostateczną nazwę przeglądarki internetowej Mozilla Firefox^[6].

link

        

Koleń pospolity^[3], koleń^[4] (Squalus acanthias) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny koleniowatych (Squalidae). Ceniona ryba konsumpcyjna^{[przez kogo?]}.

link